Zbiór wszystkich informacji o skoliozie

Skolioza

skolioza

Terminem tym określa się inaczej boczne skrzywienie kręgosłupa (BSK). Każda skolioza jest patologią. Kręgosłup w płaszczyźnie czołowej (tj. projekcji AP: przód - tył) powinien być prosty. O skrzywieniu kręgosłupa mówimy, jeśli przekracza ono na zdjęciu rentgenowskim kręgosłupa 10 stopni wg Cobba. Termin "boczne skrzywienie kręgosłupa" (BSK) sugeruje łukowate wygięcie kręgosłupa do boku. Skolioza jednak obejmuje deformację trójpłaszczyznową, tzn. nie tylko boczne skrzywienie, ale też towarzyszącą rotację kręgów (czyli ich skręcenie wokół osi kręgosłupa) i ich zniekształcenie (torsję), które są również istotne w powstawaniu widocznej deformacji tułowia. Najczęściej spotykana skolioza idiopatyczna tworzy się i postępuje w trakcie okresu wzrostowego dziecka, a po jego zakończeniu samoistnie stabilizuje się. W nielicznych przypadkach skrzywienie może też samoistnie cofać się.

Skoliozy dzieli się na:

funkcjonalne - tj. przyczyna ich powstania nie leży w obrębie kostnych struktur kręgosłupa. Występują w przypadkach skośnego ustawienia miednicy jak w skróceniu jednej kończyny, czy przykurczu w obrębie jednego biodra, lub w przebiegu bólowego ustawienia kręgosłupa. Po poprawnym leczeniu przyczyny samoistnie znikają.

strukturalne (utrwalone) 

  • idiopatyczne

  • wrodzone

  • neuromięśniowe

  • w chorobach układowych

  • torakogenne
    (w wadach klatki piersiowej - zrostach żeber, lub po operacji klatki)

  • zwyrodnieniowe

skolioza - sylwetka Rozwój skrzywienia kręgosłupa pociąga za sobą widoczną deformację tułowia - powstaje garb w obrębie klatki, jedna łopatka zaczyna odstawać od klatki, w wyższych piersiowych skrzywieniach ramiona ustawiają się skośnie, dochodzi do spłycenia lub wręcz kifotyzacji lordozy lędźwiowej, asymetrii talii. Bardzo duże skrzywienie lędźwiowe może być przyczyną skośnego ustawienia miednicy. 

Szybko powstają zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych. Prowadzi to do bólów kręgosłupa już u młodych dorosłych. Skrajnie duże skoliozy mogą być przyczyną powikłań neurologicznych, zaburzeń oddechowych i krążeniowych.

Celem leczenia tych deformacji jest poprawa sylwetki chorego (efekt kosmetyczny), leczenie innych zaburzeń - głównie neurologicznych, profilaktyka bólów zwyrodnieniowych kręgosłupa. Rodzaj leczenia uzależniony jest od wieku pacjenta i rodzaju skoliozy. Do dyspozycji mamy leczenie zachowawcze oparte na ćwiczeniach korekcyjnych i zaopatrzeniu gorsetowym. W większych skrzywieniach przeprowadza się leczenie operacyjne. Inne są granice do leczenia operacyjnego w skoliozie wrodzonej, idiopatycznej i neuromięśniowej. 

Obszerne omówienie tych deformacji i sposobu ich leczenia znajdziecie w leksykonie.

Wszystko o skoliozie:

Copyright © 2010 dr n. med. Bogdan Bakalarek